Met de toleranties wordt beschreven welke afwijkingen geoorloofd zijn ten aanzien van het geleverde eindproduct.

De buitenwerkse maten van het glas mogen maximaal + of – 1 mm per 1.000 mm afwijken, met een minimum van 1 mm. Voorbeeld: een glaspaneel met een lengte van 2.000 mm mag 1.998 tot 2.002 mm lang zijn. Deze afwijking geldt ook voor de positie van een sparing (gat, hoek) in het glas.
De diameter van een gat mag maximaal + 1 mm afwijken. Voorbeeld: een gat met diameter van 60 mm heeft tenminste een diameter van 60 mm en mag een maximale diameter van 61 mm hebben.
Door het (thermisch) harden van glas kan de vlakheid van het glas beïnvloed worden. Gehard glas mag echter niet meer dan 3 mm per 1.000 mm doorbuigen. Dit wordt gemeten met een stalen rij over de diagonaal van het glas, het glas wordt dan verticaal en niet-ingeklemd, of -ingespannen opgesteld.

Glas met een kleur wordt bedrukt met een dekkende laag (emaille). De gekleurde laag dient zo dicht als mogelijk aan te sluiten op de rand van het glas, de afstand tussen de bedrukking en het facet (schuine kant) van het glas mag maximaal 1 mm zijn.

De haaksheid van een glaspaneel wordt bepaald door het vergelijken van de twee diagonalen. Het verschil tussen de 2 diagonalen is maximaal 1 mm per 1.000 mm met een minimum van 1 mm.

Bij thermisch gehard glas kunnen soms hardingsvlekken voorkomen. Deze zijn meestal zichtbaar in de vorm van cirkels of stroken als het glas bekeken wordt bij gepolariseerd licht (evenwijdige lichtgolven) en/of door een polaroid bril. Anisotropie wordt veroorzaakt door de spanning die optreedt bij het afkoelen van thermisch behandeld glas. De zichtbare cirkels of stroken komen dan ook overeen met de vorm van de koelmonden waarmee het glas wordt afgekoeld tijdens het harden van het glas. Anisotropie is een natuurkundig verschijnsel, en inherent aan het hardingsproces en dus geen grond voor reclamatie.